بررسی میزان تعادل در دانش آموزان با قوس افزایش یافتة کایفوز و لوردوز

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط کایفوزیس و لوردوزیس با تعادل در دانش­آموزان با هایپرکایفوزیس، هایپرلوردوزیس، هایپوکایفوزیس و هایپولوردوزیس و مقایسة تعادل در دو گروه هایپرکایفوزیس و هایپوکایفوزیس و دو گروه هایپرلوردوزیس و هایپولوردوزیس بود. به این منظور 350 دانش­آموز به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. انحنای ستون فقرات آزمودنی­ها به­وسیلة اسپاینال ماوس ارزیابی شد. از این تعداد، 20 فرد دارای هایپرکایفوزیس (با میانگین سنی 80/0±7/12 سال، وزن 01/1±50 کیلوگرم، قد 09/0± 156 سانتی­متر)، 20 فرد دارای هایپوکایفوزیس (با میانگین سنی 89/0±2/12 سال، وزن 11/1±45 کیلوگرم، قد 11/0±149 سانتی­متر)، 20 فرد دارای هایپولوردوزیس (با میانگین سنی 96/0±75/12 سال، وزن 17/1±75/50 کیلوگرم، قد 11/0±151 سانتی­متر) و 20 فرد دارای هایپولوردوزیس (با میانگین سنی 91/0±1/12 سال، وزن 02/1±48 کیلوگرم، قد 10/0±153 سانتی­متر) به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. برای ارزیابی تعادل ایستا، پویا و انحناهای ستون فقرات، به­ترتیب از آزمون تعادلی لک­لک، آزمون تعادلی ستاره و اسپاینال ماوس استفاده شد. برای تجزیه­وتحلیل داده­ها از آزمون آماری همبستگی پیرسون و t مستقل استفاده شد (05/0 ≥ p). نتایج نشان داد ارتباط منفی و معنی­داری بین ناهنجاری کایفوزیس با تعادل ایستا و پویا وجود دارد (05/0 p≤). همچنین تعادل ایستا و پویا به طور معنی­داری در افراد هایپرکایفوزیس نسبت به هایپوکایفوزیس کمتر است. بین لوردوزیس و تعادل ایستا و پویا و همچنین بین تعادل ایستا و پویا در دو گروه هایپر و هایپولوردوزیس، تفاوت معنی­داری مشاهده نشد (05/0 p>). به­نظر می­رسد لازم است مربیان ورزش مدارس و تیم­های ورزشی با بررسی­های دوره­ای، افراد با این نوع ناهنجاری و به­وی‍ژه هایپرکایفوزیس را به عنوان افراد مستعد آسیب به­علت کاهش تعادل، برای برنامه­های پیشگیرانه بیشتر مورد توجه قرار دهند.